Koronkowe dzwonki - zabawa konturówką

Boże ! ale jestem urobiona. 

Co roku obiecuję sobie :

 - że już nigdy nie zostawię sobie sprzątania na ostatnią chwilę,

 - że bombkowanie zacznę w sierpniu, 

 - że inne dekoracje zacznę na Wielkanoc, a może tuż po świętach Bożego Narodzenia,

 - że ......itd. 

Ale mając mój charakter nic z tych postanowień nie zostaje. 

Więc jestem urobiona jak wół.

Pędzę na dyżur - urabiam się po łokcie, pacjentów ponad stan, a nas wcale nie więcej, po dyżurze pędzę do domu i sprzątam, pędzę na nocny dyżur a tam "Bangladesz", pędzę do domu , chwila przerwy na drzemkę i sprzątam, a wcześniej można zastąpić słowo sprzątam, słowem decoupage, bombkowanie i różne inne, i tak w ciągu jestem dostatecznie długo by stwierdzić , że jestem jeszcze durniejsza niż w poprzednim roku. To uleczalne? jak myślicie? wy też tak macie? 

Nawet znalazłam taką sentencję , która pasuje do sytuacji jak ulał;

Ciężko jest dziś być kobietą:

Musisz myśleć jak facet, 

postępować jak dama,

wyglądać atrakcyjnie

....... i tyrać jak wół.

Wyrywając okruszki czasu i dla relaksu , a także abyście całkiem mnie  nie opuściły wklejam dzwonki, które powstały przy zabawie konturówką, uwielbiam rysować wzory, bo nie wiem czy to można nazwać koronkami. 

W każdym bądź razie eksperymentowałam z brokatem, eksperymentowałam z mikrokulkami , a ostatecznie narysowałam koronki na pozostałych dzwonkach. Oto one. 

Wszystkie razem

Koronki wymyślałam sobie ochoczo.

Eksperyment z brokatem i mikrokulkami

Dziękuję wszystkim za komentarze , za czas poświęcony mojej osobie i moim wypocinom. Pozdrawiam cieplutko i ..........pędzę.