W poszukiwaniu koloru I - kuferek boho-folk

 Szaro-buro , " nibyzima " ciągnie się jak guma do żucia, mnie natomiast w pewnym momencie zabrakło koloru.Jestem na etapie jego poszukiwania, tutaj zaznaczam, że jeśli ktoś koloru nie cierpi , a tym bardziej chaosu w kolorach i fakturach, to może sobie odpuścić kilka moich postów, bo właśnie o tym będzie.
 Zastanawiałam się od czego by tu zacząć , więc będzie od początku, czyli o tym jak powstał ten oto kuferek. Kuferek miałam w planie wykonać w prezencie dla mojej synowej, zastanawiałam jak go ugryźć, zwróciłam się do przyszłej właścicielki o podpowiedź. Jedno co utkwiło mi w pamięci to słowo " folk". Och jakie to ja miałam pomysły, niestety nie miałam za dużo czasu zastanawiać się i eksperymentować technicznie, przyłożyłam różne  serwetki, papiery i jak zwykle stwierdziłam , że to co ja chcę to nikt jeszcze nie wymyślił, musiałam stworzyć coś sama, sięgnęłam więc do motywu zaczerpniętego z malarstwa L.P 
Uwaga - przytaczam tok myślenia;
 folk - skojarzyłam z jej piękną góralską chustą, zieloną w kwiaty , z frędzlami - przyszło mi na myśl malarstwo Loetiti Pillault ; kobiety , kwiaty , kolory - wybrałam jedną , która najbardziej kojarzyła mi się z moją synową i jej chustą. Następnie dobrałam kolor turkusowy do tła, - szukałam motywu na dół kuferka, postawiłam na pawie pióra, nie dość, że w naszym folklorze motyw ten pojawia się dość często to jeszcze kolory na tej serwetce odpowiadały mojej koncepcji. Motyw wydrukowałam, dokoła motywu domalowałam pędzelkiem motyw imitujący ni to koronkę, ni to frędzelki, coś pośredniego, a jednocześnie całość wieka przybliża się do formy, którą widujemy w ludowym malarstwie  na szkle. Środek kuferka to gama kolorów ,które pojawiają się na pawich piórkach. 
Wydaje mi się , że uzyskałam folkowy kuferek , folk w mojej interpretacji, trochę przewrotny , nie dosłowny. A im bardziej przyglądałam mu się , tym bardziej wydał mi się taki " fridowski" ,styl Fridy Kahlo pomieszany z folkiem rodzimym, styl folk pomieszany ze stylem boho chic, i jak by to nie ujął znalazłam kolor, pomieszałam faktury, a całość do siebie pasuje, nie wprowadza chaosu. 
Taki miszmasz pasuje do otwartych i odważnych osób, nie bojących się wyzwań, mam nadzieję, że dobrze służy nowej właścicielce i dodaje jej energii z samego rana kiedy uchyla wieko i zakłada biżuterię do pracy.

Motyw zaczerpnięty z malarstwa Loetiti Pillault. 

 Niby koronka malowana pędzelkiem. 

Wieko wylakierowane do bólu, nie pamiętam ile warstw lakieru położyłam, motyw wtopił się cudnie w lakier. 

Gama kolorów na piórkach pawich i w środku kuferka. 

Loetitia Pillault i jej malarstwo.