Refleksyjna , wyciszona, powracam

Każdy z nas ma taki moment że przeje się tak do syta że na daną potrawę bądź produkt nie może się już patrzeć, i nie mówię o zatruciu , bo po nim to już nie wracamy do jedzenia danej rzeczy, natomiast mówię o przejedzeniu. Niedawno przejadłam się tak  gotowanymi jajkami z majonezem , do dziś mi się odbija. Przejedzenie tyczy nie tylko jedzenia , myślę że można to przenieść na inne sfery naszego życia, może nazwać to po prostu przesytem.

Od wielu lat uczestniczyłam w różnego rodzaju forach, buszowałam w interneciku z niebywałą namiętnością poszukiwacza nowych wrażeń, w końcu od kilku lat zaczęłam blogować , znajdując sobie wirtualne własne miejsce gdzie choć część powietrza które rozrywało moją duszę, głowę i serce miało swoje ujście. Reasumując nie  wyobrażałam sobie już życia bez komputera i mojego wirtualnego światka.

I przyszedł czas że poczułam przesyt, przejadłam się, przestraszyłam się swojego uzależnienia od klawiatury i ekranu, zaczęłam zaniedbywać dom. Zaczęliśmy się mijać z Miśkiem pomiędzy naszymi komputerami i swoimi światami a to był sygnał że trzeba coś zmienić w życiu , poprzestawiać hierarchię wartości.

I tak odstawiłam komputer na czas wakacji, musiałam odpocząć od niego i przemyśleć wiele spraw, cieszyłam się z obecności moich dzieci, polubiłam od nowa wspólnie spędzać czas z bliskimi, bez myśli o tym że muszę koniecznie zaglądnąć co tam u kogo słychać, co tam na mojej poczcie, konieczności wysyłania wzorów natychmiast bo się ktoś obrazi, bez presji że na blogu pustki , że koniecznie muszę skończyć jakąś pracę.

Muszę stwierdzić że życie bez komputera jest możliwe, wyciszyłam się, stałam się bardziej refleksyjna i gotowa na to by zacząć od nowa moja przyjaźń z moim blogiem, troszkę w innej formie.

Blog jest mi potrzebny , bo muszę mieć swój własny świat aby codzienność zwłaszcza w pracy zupełnie mnie nie przytłoczyła, lubię ten mój kawałek podłogi i lubię was z waszymi pomysłami, pracami i radami. Tyle tylko że będę sobie dawkować , przeglądać mniej , wybiórczo aby móc się delektować tym co zobaczę i przeczytam.

Jeżeli jeszcze mnie pamiętacie i lubicie tu zaglądać to zapraszam ponownie, jednocześnie dziękując za piękne komentarze zostawione pomimo mej nieobecności, przepraszając jeżeli na któryś nie odpisałam. Nie będę nadrabiać zaległości bo znowu zaprzepaszczę równowagę jaką osiągnęłam, więc jak ktoś koniecznie ma do mnie jakieś sprawy to proszę umieszczać je od dzisiaj, nie wrócę do zaległej poczty, mam nadzieję że spotkam się ze zrozumieniem. 

Czas zacząć słowami  piosenki zespołu Dżem

Jesteś cała w trawie

zielone myśli twe

są jak szum wiatru