Wiktoriańskie medaliony

Pędzę , ścigam się z czasem, dyżur za dyżurem, w międzyczasie doprowadziłam dom do ładu, a dzisiaj z rozwianym włosem piekę placki, wiję gałązki igliwia na dekoracje, denerwuję się że nie zrobiłam wszystkiego co zaplanowałam, a wieczorem znowu pędzę na dyżur nocny. W pewnym momencie puknęłam się w czoło i zastopowałam.

Myślałam że już moje medaliony leżące w kącie nie ukończę , udało się jednak. Pomiędzy wyciąganiem kolejnych placków dokończyłam, na koniec dokleiłam sznureczek i już wiszą na ubranej choince. Biedaki myślały że przeleżą w piwnicy do następnej zimy.

To są klimaty które najbardziej lubię i niestety jak to moja siostra Gocha pisze w swoim blogu " szewc bez butów chodzi" tak i ja, dla siebie czasem uda mi się coś zrobić , ale to szczątkowa produkcja.

Zapraszam więc w wolnej chwili (ha,ha, jak ktoś jeszcze ją ma) do oglądnięcia na medalionach obrazków z minionej epoki, jak to się dawniej ludziska bawiły na lodzie i śniegu.