Babciny ogród

 

"A mnie jest szkoda lata
I letnich złotych wspomnień,
Niech mówią "głupi" o mnie,
A mnie jest żal"

 

Podsumowując, lato było nijakie , albo deszcz albo spiekota, trudno się było połapać. Kupiony przez syna basen w większości stał zakryty , a jak było gorąco na dworze to i tak woda zimna jak w Bałtyku , więc czasami morsowała lipcowo. Ale z dwojga złego wolałam deszcz , przynajmniej wszystko było zielone i ja nie musiałam podlewać ogrodu. 

 

Mogłam też spokojnie rozszerzyć mój projekt "dopieścić mini sad", TU w ubiegłym roku pokazywałam co udało mi się zrobić.W tym roku postanowiłam urozmaicić sad dosadzając więcej kwiatów, posadziłam szpaler piwonii, posiałam pod drzewami łąkę kwietną i kosmosy, i oczywiście wsiąkłam w  wyplataniu płocików z gałęzi, których mam dużo po każdym wiosennym cięciu.

Chciałam uzyskać efekt babcinego ogrodu, pełnego kolorowych kwiatów bez ładu i składu, tu nie obowiązuje jednolita kolorystyka, tylko to co się chce mieć na niewielkiej przestrzeni, drzewka pełne pachnących papierówek czy olbrzymich soczystych antonówek, otoczone płocikami na których wiszą mini wiadereczka. Uwielbiam ten zakątek ogrodu gdzie uwijają się pszczoły, gdzie można położyć się na trawie i wdychać zapach ogrodu i marzyć, a potem nazbierać jabłek i upiec aromatyczną szarlotkę. I właśnie dla takich chwil szkoda przemijającego lata.

Pozdrawiam cieplutko Jasmin