sobota, 29 czerwca 2013

Widokówka z wakacji


 Wakacje podzieliłam na małe etapy, takie małe wędrowanie po miejscach dobrze mi znanych jakiś czas temu.Oto migawki z wakacji.

Karkonosze moje kochane góry z lat młodości. Mieszkając we Wrocławiu  korzystałam z wypadów w te góry, wsiadałam w pociąg do Jeleniej Góry, potem w autobus do Karpacza albo Szklarskiej Poręby i włóczyłam się po szlakach sama albo w towarzystwie koleżanek ,a potem Miśka.Wydeptałam wszystkie ścieżki, nocowałam w każdym schronisku i w zamku na Chojniku - kiedy to było? a niedawno , jakieś trzydzieści lat temu. Potem zabrałam swoje dzieci w Karkonosze, chciałam aby same zobaczyły jak tu pięknie - kiedy to było? och niedawno, jakieś szesnaście lat temu. A teraz w podróż sentymentalną wyruszyłam moim ulubionym szlakiem wiodącym w górę, od podnóża Świątyni Wang, przez Polanę, Samotnię, na Śnieżkę.
W miejscu ukochanym ,przy Małym Stawie  i schronisku Samotnia nastąpił postój, zdjęliśmy buty , ułożyliśmy się na trawie podziwiając widoki i ciesząc się ciszą, tak, to lubię najbardziej podczas swoich wędrówek. Niestety ciszę przerwali nam pseudoturyści, ryczące potwory, które uskuteczniały zdjęcia na tle jeziorka koniecznie z puszką piwa w ręku , trzeba było zwijać majdan i ratować się ucieczką w stronę Śnieżki.

Oto jak widział okolicę stawów w Karkonoszach w czasie swojej wędrówki po Dolnym Śląsku latem 1844 roku Bogusz Zygmunt Stęczyński:


"A przeszedłszy przez górę Srebrnego Grzebienia,
Stajemy niespodzianie pełni zdziwienia.
Czarny Staw (Wielki Staw )połyskuje się wśród skał ołtarza.
Wdzięczy się z odległości, a z bliska przeraża.
A u stóp mamy jezioro drugie ( Mały Staw ),
Tylko głębsze, smutniejsze, bez ozdób natury,
Ponieważ ma wokoło obnażone góry,
I posiwiałe barwą kamienie ogromne,
Szarpane siłą czasu, leżą wiekopomne.
Tam szałas, od pasterzy w lecie zamieszkany,
Od gości unużonych bywa odwiedzany,
W którym ogień całą noc pali się z łoskotem,
A pasterze wokoło śpiąc, leżą pokotem..." 


Książ odwiedziłam przypadkiem, Misiek miał sprawy do załatwienia w Wałbrzychu a mnie pozostawił w parku pałacowym. Miałam więc okazję pospacerować wśród kwitnących rododendronów chowających się w cieniu drzew.
Zwiedzając pałac dowiedziałam się wiele na temat historii tej budowli w czasie II Wojny Światowej, jego przebudowy przez organizację Todt w siedzibę samego Adolfa Hitlera, nowością dla mnie było zwiedzenie podziemia. Książ skrywa nadal tajemnicę , jeszcze niezbadaną, nikt nie wie co ukrywają tunele wydrążone pod pałacem, czy ciągną się do Walimia i Osówki? Ciekawe kiedy tajemnica wyjdzie na jaw. Mnie jednak zabrakło opowieści o Księżniczce Daisy. Trudno , pogłębię wiedzę o jej osobie na łamach internetu.
 
 
Kilka dni spędziłam we Wrocławiu u dzieci, pospacerowałam , podziwiałam zmiany. Ale już tak mam, że lubię szukać w miejscach mi dobrze znanych, czegoś co umknęło mi kiedyś , czegoś czego jeszcze nie widziałam. I tak zawędrowałam na Cmentarz Żydowski przy ulicy Ślęża. Jest niesamowity ; nie słychać tu dźwięków dochodzących z ruchliwej ulicy, tylko śpiew ptaków i cisza. Całość niesamowicie urokliwa, nagrobki oplątane przez powoje , zarośnięte paprociami. Cmentarz wyraźnie odróżnia się od kirkutów Europy Wschodniej , jakie  niejednokrotnie odwiedzałam. To miejsce różnorodnych form sztuki nagrobnej, bogatej symboliki, niezwykłego zdobnictwa macew oraz budowli. Niektóre z nich wzorowane są na stylu mauretańskim czy egipskim. Pochowano tu wielu wybitnych i znanych z historii osób. Polecam spacer po tym zaciszu. 


 Będąc w Karpaczu zrobiliśmy wypad jednodniowy na czeską stronę do Skalnego Miasta w Ardspachu. Nadal jestem pod urokiem tego miejsca. Imponujące widoki, przebywanie wśród wielkich, pięknie ukształtowanych form skalnych to dla każdego niebywałe przeżycie obcowania z naturą. Skalne Miasto to masyw górski w Sudetach Środkowych, w Czechach, będący fragmentem Gór Stołowych . W zdecydowanej większości składa się z piaskowców, które przez miliony lat wskutek erozji i działalności rzek i strumieni ukształtowane zostały w niesamowite formy. Wiele z nich posiada własną nazwę jak: Głowa cukru, Kochankowie czy Starosta i Starościna itd. Można popływać tratwą i przeżyć małą przygodę z czeskim humorem, a co to znaczy przekonajcie się sami.

I tak to krótko, intensywnie i miło spędziłam swój urlop. Mam jeszcze jedną opowieść , ale to innym razem.

Pozdrawiam cieplutko i życzę wszystkim wspaniałych wakacji.

19 komentarzy:

  1. Uwielbiam prawie wszystkie te miejsca (te których nie tylko dlatego, że jeszcze nie byłam)...
    A o księżniczce Daisy jest biografia - czytałam w zeszłym roku - polecam , no i do Pszczyny na Zamek zapraszam = tam jest wiele śladów jej bytności :)
    piękny urlop! pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Super zdjęcia :) Książ jest fascynującym miejscem. Też czytałam biografię księżnej Daisy , jest warta polecenia ale nie pamiętam tytułu... Jak sobie przypomnę to napisze :)

    OdpowiedzUsuń
  3. O już znalazłam :)Biografia nosi tytuł "Taniec na wulkanie"

    OdpowiedzUsuń
  4. Akurat to lubię a trasa jaką przebyłaś to nasza z przed lat dodatkowo ze Szczelińcem i Błędnymi Skałkami i chcielibyśmy tam wrócić...

    OdpowiedzUsuń
  5. Wspaniałe wakacje. Też kiedyś przeszłam te same ścieżki a Książ to dla mnie magiczne miejsce :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Dziękuję za przypomnienie miejsc w których byłam w tamtym roku.Piękne zdjęcia. Góry Adrspach robią kolosalne wrażenie,byłam tam trzy razy i chętnie tam wrócę/
    Fajnie że prowadzisz bloga,uwielbiam tutaj zaglądać
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  7. Fajne, że napisałaś to tych podróżach.
    Ja Karkonosze znam od dzieciństwa. Matka mnie wysyłała na zsyłkę do Sobieszowa (prowadziła tam kolonie i sama zapracowana chciała mi zapewnić opiekę), przez Chojnik znienawidziłam góry przez 20 lat. Od 10 ponownie się zakochałam. Właśnie w tym roku ponownie jedziemy do Karpacza a potem do Szklarskiej. Tym razem w poszukiwaniu legendarnych pałacyków Jeleniogórskiej Loary. Chciałabym też obejrzeć ponownie las kowarski (jest dla mnie metafizyczny) i wreszcie wejść na Śnieżne Kotły. Dobrze, że przypomniałaś mi o Skalnym, bo nigdy nie byłam a mogłabym przeoczyć.
    W Książu byłam kilka lat temu i na początku maja na połacia kwitnących rododendronów padał śnieg. Ja jak na ironię miałam nieszczęście mieć przewodnika, opowiadającego wyłącznie o Daisy i wszyscy mieli go dość.
    Pozdrowię góry od Ciebie, ja najbardziej lubię na szlaku do Samotni, zejść na prawo do Pielgrzymów. Do razu czuję się ja w "Pikniku pod wiszącą skałą".
    Dzięki za częste odwiedziny, będę pojawiać się częściej, bo wreszcie mam chwilę oddechu.
    Pozdrówki.

    OdpowiedzUsuń
  8. Jak to - już po wakacjach ? Zazdroszczę Ci tych górskich wypraw... Widoki cudne ! Ja właśnie zaczynam mój letni urlop i ciągnie mnie w góry, ale daleko strasznie mam znad morza. I podróż długa... i sama nie wiem...ech ! Pozdrawiam :))

    OdpowiedzUsuń
  9. Wspaniałe wakacjei choć góry wolę oglądać z dołu- podziwiam i zazdroszczę kondycji:)

    OdpowiedzUsuń
  10. Очень красивая природа и архитектура!

    OdpowiedzUsuń
  11. sliczne zdjęcia i piekne miejsca

    OdpowiedzUsuń
  12. w Szklarskiej byłam 3...lat temu i pamiętam piękno tamtej zimy:)na Śnieżkę wjeżdżałam wyciągiem krzesełkowym i prawie do niego przymarzłam,ale było warto:))schronisko jak z bajki,całe w śniegu,a raczej szadzi,takich igiełkach z lodu:)))wieczorne spacery po Szklarskiej przy świetle księżyca:))no to może czas tam wrócić:))))ale w lecie:)))

    OdpowiedzUsuń
  13. Piękne miejsca :-)
    Pozdrawiam ;-)

    OdpowiedzUsuń
  14. Dolny Śląsk rządzi :)...piękne zdjęcia i świetne ( znajome oczywiście) miejsca!
    pozdrawiam, Ewa Z Wrocławia

    OdpowiedzUsuń
  15. Ciekawy post. Dzisiaj wszyscy jezdza na Teneryfe albo do Egiptu.Fajnie,ze sa takie osoby jak Ty.Potrafiace przekazac cos wartosciowego z wakacji w Polsce. A jak slysze,ze ktos jedzie na Teneryfe,to po prostu smiac mi sie chce.Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Na zamku Ksiaz bylam, wspaniale wspominam ta wycieczke, zreszta bardzo lubie zwiedzac takie miejsca. Tu w de. w moich okolicach mam chyba wszystkie zamki odwiedzone :)
    Skalne miasto jest na mojej liscie :)
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  17. Cudowna pocztówka z wakacji, takich trochę "w pigułce". Choć czasem i to wystarczy na chwilę oddechu i złapania świeżej energii... Całusy :)

    OdpowiedzUsuń
  18. Spokojnie tu zawsze u ciebie i tak odprężająco świetnie spędzone wakacje i zapraszam na Dolny Śląsk jeszcze raz jako nowa blogowiczka również w me skromne progi pozdrawiam
    Maria

    OdpowiedzUsuń
  19. Skalne miasto - magiczne wręcz miejsce. Ja byłam urzeczona tymi ogromnymi skałami i drzewkami rosnącymi na ich szczytach. A podróż tratwą odbyłaś jak że by inaczej ! Opowieści przewodników są świetne. Ja również polecam to miejsce !!!
    Pozdrawiam:)))

    OdpowiedzUsuń