czwartek, 9 czerwca 2011

Biesy i Czady albo inaczej Bieszczady - jak sobie ochoczo wędrowałam.



każda stopa
przenosiła cię w zachwyt
szczyt
był tylko przystankiem
szlak
prowadził do szlaku
myśl niosła przez Bieszczad
jak powracające ptaki
i milkła
w powszechnych trawach połonin



usiądź wędrowcze
niespokojny
przy nasiczańskim potoku
usiądź w ciszę
i powtórz za mną



zaprawdę
powiadam wam wszystkim
wielkim jest Ten
który
umieścił tu Biesy i Czady
i nas
niepokornych

Ryszard Szociński



Cóż mogę dodać do tego wiersza, jest wymowny. Bieszczady pokochałam miłością nastoletniej duszy , wędrującej z plecakiem z braćmi harcerzami, mieszkającej na wakacjach , przez kilka lat z rzędu w stanicy, taplającej się w bieszczadzkim błocie , moknącej w bieszczadzkim deszczu i spoglądającej na dymiące góry. Przemierzyłam wtedy chyba każdy szlak i wertepy ze ścieżkami nigdy nie oznaczonymi, byłam na samym końcu worka bieszczadzkiego szukając grobu hrabiny, byłam w ciemnej głuszy gdzie odnajdywaliśmy ślady dawnych osad, gdzie śpiewaliśmy piosenki o naszych kochanych , dzikich Bieszczadach. Wtedy byli tylko osadnicy i harcerze, bo któż inny wytrzymałby trudy dzikiej przyrody, brak sklepów, ( jak były gdzieś ,to tylko w chałupie jakiegoś gospodarza, gdzie chleb przywożono dwa razy w tygodniu). Tak wędrując po kilka dni po wertepach tachaliśmy zaopatrzenie ze sobą , namioty i wszystko inne niezbędne do przetrwania. Młodość jak wiadomo ma swoje prawa.



Potem wpadałam do kochanych Bieszczad co kilka lat, widziałam jak się zmieniają, zapominając powoli to co kiedyś widziałam, to co kiedyś przeżyłam, tylko przyjaciół z tamtych lat pozostawiłam w sercu, i choć nie mam zdjęć to oni wryli się mocno w mojej pamięci i pozostaną tam ciągle młodzi i niepokorni.



A dziś, no cóż.............jest troszkę inaczej, wygodniej. Są miejsca noclegowe o wysokim standardzie, są sklepy, są busy i każdy może przemierzyć nie jeden szlak, zachęcam, góry się nie zmieniły i nadal kuszą swoją  urodą. Najlepiej wybrać się wtedy ,kiedy nie ma tłumu turystów, napawać się ciszą i szumem traw na połoninach.



Miałam tylko jeden dzień, ale wykorzystałam go co do minuty. Raniutko wyjechaliśmy z Przemyśla, a już o 9.30 rzuciliśmy torby na kwaterze , ubraliśmy solidne buty i wyruszyliśmy na szlak. Mozolnie pnąc się w górę przez łąki , potem las, wyszliśmy na przełęcz pod Tarnicą ( trwa to około 2 godz. ślamazarnym krokiem). Darowaliśmy sobie sam szczyt Tarnicy na której już byłam wielokrotnie, bojąc się że burza może nas dorwać na otwartej przestrzeni, wyruszyliśmy w kierunku Krzemienia, potem minęliśmy Kopę Bukowską i wdrapaliśmy się na Halicz. Droga od Tarnicy do Halicza mało męcząca, umożliwia zachwycanie się panoramą Bieszczad z każdej strony, napawa ciszą przerywaną jedynie szumem wiatru i traw na połoninach oraz przepięknym śpiewem ptaków, szkoda że nie mogłam tego nagrać i wstawić jako tło do zdjęć.








 Na Haliczu zrobiłam sobie przerwę, trochę relaksu , zamiarem moim było zakosztować słońca, z nadzieją że promienie jego nie odbiją się tym razem od mojej alabastrowej skóry. Nie rozczarowałam się , wieczorem wróciłam spieczona jak świnka Pigi. Spotkaliśmy tam grupę niesamowicie hałaśliwej młodzieży i szybko oddaliliśmy się od owej grupki, pozytywną stroną tego spotkania było to że szli w odwrotnym kierunku a my z nadzieją że przepłoszyli wszystką zwierzynę w okolicy razem z misiami  ruszyliśmy dalej przez Rozsypaniec na Przełęcz Bukowską .









I wszystko by było piękne gdyby nie powrotna droga, ciągnie się przez dwie godziny niemiłosiernie w chaszczach przez które nic nie widać, ciągnie się w nieskończoność a na dodatek za plecami słychać było pomrukiwanie burzy. Na spotkanie z piorunami nie miałam ochoty więc przyspieszyliśmy kroku i udało nam się powrócić na kwaterę przed burzą po 6 godzinach marszu.
Jeżeli ktoś się wybiera na tę trasę , radzę przemierzyć ją tak jak opisywałam. Przewodniki czasami piszą że łatwiej pokonać ją w odwrotnym kierunku, ja nie polecam. Po marszu przez niekończącą się nieciekawą drogę trzeba wdrapywać się ciągle pod górę aż na sam Halicz. Polecam trasę według mojego opisu. To jeziorko to jedyna ciekawa rzecz na przestrzeni dwugodzinnego marszu.



Połoniny są tak piękne, trasa jest tak cudowna że warto było znowu odświeżyć starą znajomość, i znowu  zakochać się w Biesach i Czadach, każdy trud i pot wylany wart jest  kontemplacji widoków na szczycie, spełniło się moje niewielkie marzenie.
Ciekawe kto dotarł do końca mojej opowieści.
Pozdrawiam cieplutko.

22 komentarze:

  1. Beautiful photos, nature, colors...I lake it!
    Greetings from Croatia:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Jak ja kocham BIESZCZEADY....mam nadzieję niedługo znowu je odwiedzić.Zazdroszczę wspaniałej wycieczki.

    OdpowiedzUsuń
  3. Ja dotrwałam do końca i to z wielką przyjemnością, tym bardziej, że w Bieszczadach jeszcze nigdy nie byłam:( Ale może kiedyś... Za to podobną młodzieńczą miłością, jak Ty Bieszczady, ja pokochałam Mazury i tak mi zostało do dziś, choć na przestrzeni lat też bardzo się zmieniły.

    OdpowiedzUsuń
  4. ja też dotrwałam do końca. Z Bieszczadami miałam tylko krótki romans - i to dosyć platoniczny :P - tzn. ja byłam zauroczona, byłam raz - i skończyło się tym, że już więcej po górach nie pochodzę :P. Miłością mojego życia zdecydowanie są Mazury :D.

    Niemniej, bardzo lubię oglądać zdjęcia Bieszczad i bardzo lubię ich klimat... :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Ja dotrwałam ! Piękne zdjęcia i opowieść ! Zazdroszczę...

    OdpowiedzUsuń
  6. Ja również dotarłam do końca opowieści :)
    Piękne zdjęcia, tylko pozazdrościć takiej wyprawy :)
    Pozdrawiam
    Marta

    OdpowiedzUsuń
  7. I ja dotarłam do końca. I tak mi się zamarzyły Bieszczady... Może w przyszłym roku, a jeśli plan wypali, to na pewno tą malowniczą trasę przejdę.
    Pozdrawiam, Agnieszka

    OdpowiedzUsuń
  8. Piękne zdjęcia, dziękuję. Chociaż patrząc mogłam tam przez chwilkę być.
    Tylko ten Rozsypaniec nie jest Rozsypańcem :( to skały przed Przełęczą Bukowską.

    OdpowiedzUsuń
  9. Nigdy nie byłam w Bieszczadach. Góry uwielbiam szczególnie Tarty i Karkonowsze, które znam od małego dziecka. Piękna jest też Kotlina Kłodzka, choć Śnieżnik nieciekawy. Może kiedyś pojadę. Cieszę się, że wycieczka udana. Przypomiałaś mi polowanie na chleb na pierwszy rejsach żeglarskich. Ziemniaki też trzeba było podkopywać rolnikom. Taszcenie pociągniem potrzebnego rabanu było nie lada wyzwaniem. No cóź byliśmy młodzi.

    OdpowiedzUsuń
  10. Zazdroszczę wyprawy,pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  11. Wspaniałe zdjęcia, dziękuję Ci za tę wirtualną wycieczkę!

    OdpowiedzUsuń
  12. Wspaniałe fotki , mnie tez by się nie chciało wracać do domu .

    OdpowiedzUsuń
  13. Wiele nas dotrwało do końca. Zdjęcia są tak piękne, że potwierdziły tylko słuszność mojej decyzji. W tym roku wakacje spędzam w Bieszczadach i koniec. Snułam plany już od jakiegoś czsu ale nie do końca miałam przekonanie czy aby napewno. Teraz wiem, że szkoda czasu na zastanawianie się.
    Pozdrawiam cieplutko
    Kajka z http://mojemarzeniaija.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  14. Prześliczne zdjęcia:)dające oddech:)
    pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  15. Pięknymi widokami nacieszyłam zmęczone oczęta :-)
    Pozdrawiam cieplutko

    OdpowiedzUsuń
  16. Jasmin, muszę zapytać o te historie z dawnych lat z harcerstwem. Brałaś udział w operacji "Bieszczady 40"?
    Z Bieszczad pochodzą moje najwspanialsze wspomnienia z wakacji, wędrówki parodniowe po górach, ogniska w stanicy w Lisznej i jarmark w Wołosatem.
    Może byłyśmy tam w tym samym czasie?!

    OdpowiedzUsuń
  17. Ewo a i owszem brałam udział w akcji Bieszczady 40, stanicę mieliśmy w równi pod Ustrzykami Dolnymi a w Wołosatym bywałam, cieszę się że znalazłam pokrewną duszę.

    OdpowiedzUsuń
  18. Przepiękne miejsca, śliczne ujęcia na zdjęciach, zazdroszczę wyprawy:)

    OdpowiedzUsuń
  19. piękna opowieść, jak nie dotrwać do końca, piękne zdjęcia

    OdpowiedzUsuń
  20. Kocham góry i wszystkie o nich opowieści oglądam iczytam z zapartym tchem.Piękna relacja :)

    OdpowiedzUsuń
  21. w sobotę rano wyruszamy na szlak ;))) ... i jaki zbieg okoliczności ,że akurat dziś trafiłam na ten post
    **********************************************************************************************************************
    pięknie tworzysz♥

    OdpowiedzUsuń