Wymuszone lenistwo

Zostałam zastopowana , organizm się zbuntował, kolana krzyczały "dość, nie idziemy dalej", sygnalizował, że coś niedobrego dzieje się w moim środku.

Pierwsze sygnały zbagatelizowałam jak zwykle , niestety ból był tak silny , że poddałam się.

Ja , która lekarzy omija z daleka, dzisiaj w worku pokutnym siedziałam w olbrzymiej kolejce.

 Otrzymałam zwolnienie na kilka dni ,aby zdiagnozować co to właściwie się dzieje.

I tak mam wymuszone lenistwo, 

leżę sobie z kolanami na poduszce jak jakaś baronowa i.............wyszywam.

W kieracie dnia codziennego miałam takie marzenie 

 "leżę sobie na hamaku,

 ptaszki ćwierkają ,a ja sobie wyszywam błogo niczym się nie przejmując".

 I o ironio losu, 

marzenia się spełniają,

 przekonałam się o tym sama,

 tyle tylko, że ja w swych marzeniach na tym hamaku jestem w kwiecie wieku, rumiana i zupełnie zdrowa.

 Haft zapełnia się dosyć szybko, pomyśleć tylko , że od jesieni go męczyłam.