Dmuchawce

Dmuchawce w fotografii znalezionej w sieci, przepiękne ujęcia.

Kto by przypuszczał, że park szpitalny może być kopalnią inspiracji, a jednak. Często zdarza się tak że wracając z pracy, zachwycam się czymś co inni idąc tą samą drogą ignorują. Może to wynika z tego że gdy opuszczam mury szpitala świat ukazuje swoje inne oblicze, często zmęczona problemami innych jestem szczęśliwa że mogę cieszyć się życiem w pełni i oczy zauważają szczegóły tego życia. Wczoraj zachwyciłam się dmuchawcami, z nieskoszonej jeszcze trawy unosiły swoje łebki jak czupryna Jimi Hendrixa tyle tylko że posiwiała, wiatr je targał wyrywając im włosy i unosił w siną dal .Puch wirował w powietrzu w zwariowanym tańcu.Dziś pewnie utraciły resztkę owłosienia w strugach deszczu.

 

Przypomniałam sobie o ubranku z lnu które kiedyś sobie uszyłam i wyszyłam wcale nie krzyżykami tylko haftem płaskim, schowałam go w szafie, niestety nie mieszczę się w nim , a szkoda, było to dawno jakieś 10 kg wstecz kiedy byłam młoda i piękna, nie wiem po co chomikuję takie rzeczy ale trudno mi się z nimi rozstawać.

I trochę inspiracji

Dmuchawce są piękne, nieprawdaż ?

P.s. ukończyłam w końcu praktykę , skończyła się huśtawka pomiędzy dwoma szpitalami, nareszcie się wyspałam . Mam głód robótek i mam nadzieję że zacznę działać w tym kierunku.